ΚΥΜΑ ΚΛΟΠΩΝ ΣΤΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

ΚΛΟΠΕΣ ΈΓΙΝΑΝ ΣΤΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟ ΠΡΗΓΟΥΜΕΝΟ ΒΡΑΔΥ.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΘΥΜΑ ΚΛΟΠΗΣ ΈΠΕΣΑΝ ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΛΠ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΤΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ.
ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΒΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΚΛΕΦΤΗ.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΗ

Αν η οργή και η αγανάκτηση εξοστρακιζόταν σαν σφαίρα και χτυπούσε τον ανήθικο πολιτικό, τον άπληστο τραπεζίτη, τον διαπλεκόμενο εκδότη, τον έμπορα ιερωμένο, τότε θα είχαμε μια κοινωνική επανάσταση… Δυστυχώς όμως η σφαίρα χτύπησε τη καρδούλα ενός παιδιού που ταξιδεύει σαν άγγελος στον ουρανό του ανύπαρκτου ίσως παράδεισου, αφήνοντας στη Γη τους δαιμόνους... Και τους φίλους του της υπαρκτής κόλασης, να σπάνε βιτρίνες και να καίνε αυτοκίνητα, τη μοίρα τους...

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος των Σιδηροκαστρίτικων Αντίλαλων

ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΣΩΜΑΤΟΣ

Το φετινό καλοκαίρι χρωματίστηκε έντονα και μάλιστα με μελανά χρώματα, από ένα γεγονός το οποίο δημιούργησε πολύ κακές εντυπώσεις για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Το γεγονός αυτό ήταν ο θάνατος ενός νεαρού εικοσάχρονου Αυστραλού τουρίστα του Ντουζόν Ζαμίτ στο νησί της Μυκόνου, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από μπράβους νυκτερινού κέντρου που λυμαίνονται το χώρο της νυκτερινής διασκέδασης και γενικότερα το χώρο της νύκτας. Ο άνθρωπος αυτός έμεινε κλινικά νεκρός για μερικές ημέρες, μέχρις ότου οι γιατροί με την σύμφωνη γνώμη του τραγικού πατέρα του εικοσάχρονου, αποφασίσουν να αποσυνδέσουν τον νεαρό από τα μηχανήματα που τον κρατούσαν μέχρι τότε στη ζωή. Ταυτόχρονα όμως ο τραγικός αλλά και πολύ γενναίος πατέρας, αποφάσισε να κάνει δώρο ζωής τα όργανα του νεκρού γιού του σε άλλους ανθρώπους συμπατριώτες μας οι οποίοι περίμεναν σε ατέλειωτες λίστες το πολύτιμο αυτό δώρο ζωής. Η ενέργεια αυτή του πατέρα δημιούργησε φοβερή έκπληξη και σοκ στο πανελλήνιο για το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος παρά τον τρομερό πόνο που εκείνη τη στιγμή βίωνε από τον άδικο χαμό του γιού του, όχι μόνο δεν άρχισε να βρίζει την Ελλάδα τους Έλληνες και γενικότερα θεούς και δαίμονες από την κακοτυχία που τον χτύπησε, αλλά εκείνη τη στιγμή λειτούργησαν μέσα του όλα τα αντανακλαστικά και τα αισθήματα που συνοδεύουν κάθε λογικό όν όταν αυτό θέλει να ονομάζεται άνθρωπος. Η ενέργειά του έδειξε στοιχεία μεγαλοσύνης, καλλιέργειας, αλληλεγγύης και πνευματικής ανωτερότητας και μάλιστα σε μια στιγμή που αν έπραττε το ακριβώς αντίθετο κανείς δεν θα τολμούσε να του προσάψει καμιά κατηγόρια. Άλλωστε δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος πιστεύω από ένα γονιό να χάνει το παιδί του και μάλιστα τόσο μα τόσο άδικα. Εκείνος όμως έδειξε πραγματικά σε εκείνη την πολύ δύσκολη και οδυνηρή στιγμή, τι σημαίνει θάρρος, ανθρωπιά και κοινωνική αλληλεγγύη. Ταυτόχρονα όμως η ενέργεια του πατέρα αυτού, έδωσε και ένα ηχηρό χαστούκι σε όλους εμάς τους «σπουδαίους» Έλληνες τον σχεδόν «περιούσιο» για κάποιους υποκριτές λαό της γης, οι οποίοι την δωρεά οργάνων την θεωρούμε κάτι σαν σκύλευση του νεκρού σαν ιεροσυλία. Παρά το γεγονός ότι είμαστε δυστυχώς η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα και μάλιστα νεαρών κυρίως ατόμων, είμαστε και τελευταίοι στην προσφορά οργάνων σώματος για μεταμόσχευση. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η δωρεά οργάνων είναι μια πράξη ανθρωπισμού και μεγαλοσύνης, μια πράξη που τιμά αυτόν που αποφασίζει να γίνει μετά θάνατον δωρητής, μια πράξη η οποία αναβαθμίζει το ανθρώπινο γένος και το καθιστά ξεχωριστό και διακριτό από τα άλλα ζώα του γήινου βασιλείου. Ας ξεπεράσουμε λοιπόν τις όποιες προκαταλήψεις μας και την διστακτικότητά μας, ας κοιτάξουμε λίγο στο βάθος της ψυχής μας και ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα του σπουδαίου αυτού Αυστραλού πατέρα. Στο πλησιέστερο δημόσιο νοσοκομείο μπορούμε όλοι μας να συμπληρώσουμε την αίτηση- δήλωση ότι γινόμαστε εθελοντές δωρητές οργάνων σώματος. Πιστέψτε με αυτό ίσως θα είναι ότι καλύτερο θα έχουμε επιτελέσει στο πέρασμά μας από αυτόν το κόσμο, δίνοντας ζωή σε κάποιους πάσχοντες συνανθρώπους μας μετά το δικό μας φυσικό θάνατο.

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΑΛΩΝ.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΒΑΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΩΝ:

Σιδηροκαστρίτικοι Αντίλαλοι

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΕΥΧΗ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΑΛΩΝ

Το σχολείο μας

Πριν από πολλά χρόνια έσφυζε από ζωή. Εκατοντάδες παιδιά έμαθαν γράμματα μέσα στις αίθουσες του. Εκατοντάδες παιδικές φωνούλες τραγούδησαν τα σχολικά τραγούδια και είπαν τα ποιήματά τους στις σχολικές εορτές. Τα εποπτικά όργανα, τα θρανία οι πίνακες και οι εικόνες των ηρώων του 1821 και του 1940, έζησαν μαζί με τα παιδιά αμέτρητες ώρες τριβής και προσπάθειας για την κατάχτηση της γνώσης, βοηθώντας και αυτά με τον τρόπο τους στην οικοδόμηση της κουλτούρας των νέων ανθρώπων.
Οι κήποι του ανθισμένοι και περιποιημένοι από τους δασκάλους και τα παιδιά, ευωδίαζαν μυρωδιές και αισιοδοξία για τη ζωή που ξανοίγονταν μπροστά. Από αυτό το σχολείο ξεκίνησαν τα πρώτα τους μαθητικά βήματα, σπουδαίοι άνθρωποι της επιστήμης της τέχνης του πολιτισμού και της καθημερινής βιοπάλης. Όπως κάθε πνευματικό ίδρυμα έτσι και αυτό το σχολείο με τα λιγοστά εφόδια και με τους ταπεινούς και φτωχούς ανθρώπους που το συνέδραμαν, έβαλε ένα μικρό λιθαράκι στην πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη της πατρίδας μας, βοήθησε στην εξημέρωση των ηθών και την ανάπτυξη των αξιών που πρέπει να ακολουθεί το ανθρώπινο γένος. Τώρα όλα αυτά έχουν τελειώσει. Το σχολείο μας εδώ και πολλά χρόνια έχει κλείσει. Παιδικές φωνές δεν ακούγονται, δάσκαλοι δεν περιδιαβαίνουν στο κατώφλι του και στις αίθουσές του. Οι κήποι έχουν ρημώσει, τα εποπτικά όργανα κατεστραμμένα και διάσπαρτα παντού. Το σχολείο μας αυτό το ζωντανό το πάλαι ποτέ κύτταρο της σιδηροκαστρίτηκης γης, πεθαίνει μαζί με το ήδη αποδεκατισμένο και γερασμένο χωριό μας. Ωστόσο μέσα στους τοίχους και στις αίθουσές του υπάρχουν ακόμα χαραγμένα έντονα οι παιδικές μας αναμνήσεις, οι ανάσες μας, τα πρώτα μας σκιρτήματα οι φωνές και τα τραγούδια μας υπάρχουν παντού διάχυτα μέσα στους χώρους του.
Το σχολείο αυτό αποτελεί για όλους εμάς που το ζήσαμε άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο διάστημα της μαθητικής του ζωής, ένα σημείο αναφοράς μια έντονη συναισθηματική αφετηρία. Για το λόγο αυτό βλέποντάς το να μαραζώνει έρημο και εγκαταλελειμμένο, να καταστρέφονται τα αρχεία και οι εγκαταστάσεις του, οι καρδιές μας ματώνουν και η λύπη μας διαπερνά απ’ άκρου εις άκρον. Νομίζω ότι πρέπει αυτή η καταστροφή να σταματήσει. Είναι χρέος όλων όσων αγαπάμε έμπρακτα το χωριό. Παίρνοντας αφορμή από την πρόταση του Σπήλιου Ζαχαρόπουλου στο προηγούμενο τεύχος των Σιδηροκαστρίτικων Αντίλαλων, αλλά και από ενέργειες που κατά καιρό έχουν αναληφθεί από το Δήμο Αυλώνος από τον Σύνδεσμο των εν Αθήναις Σιδηροκαστριτών καθώς και από μεμονωμένους συμπατριώτες, θα ήθελα και εγώ να συνταχθώ με αυτές όλες τις κινήσεις και απόψεις και να παρακαλέσω όλους να βοηθήσουμε στην κατεύθυνση της αναστήλωσης του σχολείου και της δημιουργίας ενός πνευματικού και πολιτιστικού κέντρου, για όλο το δήμο Αυλώνος και την ευρύτερη περιφέρεια της επαρχίας Τριφυλίας. Νομίζω ότι όλοι μπορούμε με τον τρόπο μας να βοηθήσουμε προς την υλοποίηση αυτού του στόχου. Ανθρώπους που μπορούν να συμβάλουν με οιονδήποτε τρόπο (οικονομικό, οργανωτικό, τεχνικό κλπ) ο τόπος μας διαθέτει και με το παραπάνω, αρκεί η όλη προσπάθεια να συντονιστεί να μελετηθεί και να σχεδιαστεί σωστά και ορθολογικά. Ο χρόνος δυστυχώς δεν είναι βοηθός και σύμμαχος στην προσπάθειά μας. Οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα και συντονισμένα
Το πρώτο βέβαια που πρέπει να γίνει, είναι να συσταθεί μια ευέλικτη οργανωτική επιτροπή ειδικών με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Σιδηροκαστριτών με σύνθεση ανάλογη του αντικειμένου και με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων, η οποία θα οργανώσει και θα συντονίσει την όλη προσπάθεια Το δεύτερο που πρέπει να γίνει, είναι η σύνταξη μιας οικονομοτεχνικής και αρχιτεκτονικής μελέτης με βάση τα πορίσματα της οργανωτικής επιτροπής ειδικών που προανέφερα.. Ταυτόχρονα με την σύσταση και ολοκλήρωση της μελέτης, πρέπει να εξευρεθούν και οι ανάλογοι πόροι οι οποίοι είναι αναγκαίοι για την υλοποίηση του έργου. Κατόπιν όλων των παραπάνω μπορούν να ξεκινήσουν τα έργα για την υλοποίηση αυτού του μεγάλου στόχου, το οποίο οφείλουμε όλοι έναντι του εαυτού μας, έναντι του χωριού μας και έναντι των νεώτερων γενιών των Σιδηροκαστριτών. Πιστεύω ότι η δημιουργία αυτού του πολιτιστικού και πνευματικού κέντρου θα βοηθήσει στην πολιτιστική ανάπτυξη όλης της περιοχής της ορεινής Τριφυλίας. Ιδού λοιπόν η Ρόδος ιδού και το πήδημα.

Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος

Όταν κάτι δεν θες να προστατέψεις και να του δώσεις την δέουσα σημασία, καθιερώνεις μια ημέρα υποτίθεται γιαυτό και μετά το ξεχνάς. Η πλήρης υποκρισία για το μεγάλο αυτό θέμα το οποίο κατά την άποψή μου αποτελεί το υπ αριθμό ένα πρόβλημα στον πλανήτη γη. Δυστυχώς η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η χρήση ρυπογόνων μορφών ενέργειας, η καταστροφή των δασών, η σπατάλη των υδάτινων πόρων, και οι πιο πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες, προεξοφλούν ένα μέλλον αβέβαιο για τον πλανήτη μας. Οι ισχυροί της γης τελείως υποκριτικά εξαγγέλλουν μέτρα υποτίθεται για την προστασία του οικοσυστήματος και από την άλλη με καθημερινές πρακτικές κινήσεις, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Η χώρα μας έχει δυστυχώς και το θλιβερό προνόμιο να αποβληθεί από το συμβούλιο της ευρωπαϊκής ένωσης γιατί δεν συμμορφώνεται με την πολιτική της ευρωπαϊκής ντιρεκτίβας για την μείωση των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όπως είναι το διοξείδιο του άνθρακα. Άλλη μια θλιβερή πρωτιά λοιπός για την πατρίδα μας μαζί με τόσες άλλες όπως είναι τα τροχαία ατυχήματα η ακρίβεια των τροφίμων κλπ.

Συμπέρασμα: Ξεχάστε τις ανούσιες εξαγγελίες των πολιτικάντηδων της εξουσίας και πάρε τη ζωή και την τύχη στα χέρια σας. Μικρά πρακτικά μέτρα όλοι μπορούμε να εφαρμόσουμε στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος. Τέτοια μέτρα μπορούν να είναι τα εξής: Μη σπαταλάμε νερό και ενέργεια χωρίς λόγο, μην ανοίγουμε την βρύση αν δεν υπάρχει λόγος, να ανακυκλώνουμε τα σκουπίδια, να προστατεουμετα τα δάση από τις πυρκαϊές, να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατό λιγότερο το αυτοκίνητό μας και να επιλέγουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατό λιγότερο πλαστικό στη ζωή μας και τέλος να προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε και άλλους ανθρώπους γύρω απο αυτά τα ζητήματα και κυρίως του κοντινού οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντός μας.

Το καλοκαίρι έφθασε..........

Το καλοκαίρι πλησιάζει και η θερμοκρασία όπως είναι φυσικό αρχίζει και αυτή να ανεβαίνει. Στο μυαλό όλων μας έρχονται οι σκηνές του προηγούμενου καλοκαιριού του 2007. Ενός καλοκαιριού που στην πατρίδα μας συνέβησαν πολλές και καταστροφικές πυρκαϊές οι οποίες και κατέστρεψαν εκατοντάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων, χιλιάδες στρέμματα δασών, δεκάδες χωριά και περιουσίες, καθώς επίσης και μεγάλη ποσότητα ζωικού κεφαλαίου. Το κυριότερο όμως όλων, ήταν ο θάνατος από τις πυρκαϊές 90 συνανθρώπων μας βυθίζοντας στο πένθος τις οικογένειές τους και τις τοπικές κοινωνίες των χωριών της επαρχίας μας και της Ελλάδας. Ήταν πράγματι ένα καλοκαίρι το οποίο γρήγορα πρέπει όλοι να ξεχάσουμε. Δυστυχώς όμως ο πόνος και η δυστυχία των ανθρώπων που επλήγησαν από αυτήν την καταστροφή, ακόμα δεν έχει επουλωθεί. Άνθρωποι ακόμα ζουν στα κοντέινερ, τα δάνεια που τους υποσχέθηκαν για την ανοικοδόμηση του σπιτιού τους εκταμιεύονται με το σταγονόμετρο, η γραφειοκρατία ζη και βασιλεύει και δυστυχώς το μέλλον των κατεστραμμένων χωριών προβλέπεται δυσοίωνο. Θα μου πει κάποιος ότι η πολιτεία δεν μπορεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να μπορέσει να θεραπεύσει μια τόσο μεγάλη σε έκταση καταστροφή. Εγώ είμαι καλοπροαίρετος και θα το δεχθώ, αρκεί βέβαια να βλέπω μπροστά μου προσπάθειες από μεριά της πολιτείας για να μην ξανασυμβούν παρόμοιας έκτασης φαινόμενα. Δυστυχώς όμως ο κρατικός μηχανισμός (Κυβέρνηση,τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις) περί άλλων τυρβάζουν και πολύ φοβάμαι πώς οι πολίτες και οι περιουσίες τους θα βρεθούν πάλι απροστάτευτες στη δύνη των κλιματικών και καιρικών φαινομένων. Νομίζω ότι όλοι μας μπροστά σε αυτήν την κατάσταση πρέπει να κινητοποιηθούμε και μαζί με μας να κινητοποιήσουμε και την γραφειοκρατία της εξουσίας. Μην περιμένουμε λύσεις για μας χωρίς εμάς. Αν δεν ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος, στην κατεύθυνση της εθελοντικής προσφοράς στην κοινωνία και στον πάσχοντα συνάνθρωπο, αν δεν προτάξουμε το εμείς από το εγώ, τίποτα δεν μπορεί να γίνει σε αυτόν τον τόπο. Οι αναπτυγμένες κοινωνίες της Ευρώπης και του κόσμου, έχουν έντονα επενδύσει πάνω στην κοινωνική αλληλεγγύη στην εθελοντική προσφορά και στην αυτοοργάνωση των πολιτών. Αυτό βεβαίως έχει να κάνει με το επίπεδο παιδείας και την ανάπτυξη του πολιτισμού, πράγματα πολύ υποβαθμισμένα δυστυχώς στην πατρίδα μας.

Ας ενώσουμε λοιπόν τις φωνές μας, τις δυνάμεις μας την προσφορά μας και τις προσπάθειές μας για το κοινό καλό, για μας, για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας. Αυτή η πατρίδα πρέπει να έχει συνέχεια και να παραδοθεί στις επόμενες γενιές των ανθρώπων όσο το δυνατό πιο αλώβητη.

Οι Έλληνες απέχουν απο τα κοινά

Δημοσίευμα της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" της 22/5/2008, αποτυπώνει έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας για το έτος 2006, όπου αναδείχνεται ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που οδηγούν την Ελλάδα και τους κατοίκους της στην κακοδαιμονία, στην κοινωνική και οικονομική απαξίωση, καθώς και στα προβλήματα που καθημερινά συσσωρεύονται στην πατρίδα μας. Το πρόβλημα αυτό ονομάζεται φιλοτομαρισμός και ατομική στάση στα προβλήματα και όχι προσπάθεια αυτά να επιλυθούν μέσα από τη συμμετοχή στις κοινωνικές στις πολιτικές και πολιτιστικές οργανώσεις . Φαντάζομαι ότι η στροφή στις θρησκευτικές και εκκλησιαστικές οργανώσεις, να μην δείχνει και την προσμονή ότι τα προβλήματα της κοινωνίας και των πολιτών θα λυθούν μετά θάνατον.................

Νέος "Καποδίστριας"

Η προηγούμενη συνένωση των δήμων και των κοινοτήτων της χώρας, προσπάθησε να δημιουργήσει νέα δεδομένα για τη χώρα. Ο στόχος της συνένωσης αυτής, είχε να κάνει με την ενίσχυση των μικρών κοινοτήτων, με την εξασφάλιση κοινοτικών κονδυλίων για πιο ορθολογική και οικονομικότερη διαχείριση, με την ανάγκη συνένωσης δυνάμεων είτε αυτό είχε να κάνει με το ανθρώπινο δυναμικό είτε με διοικητικές ή άλλες υπηρεσίες και γενικότερα με την ανάγκη ενός νοικοκυρέματος που θα δημιουργούσε μια νέα δυναμική ανάπτυξης της επαρχίας και της Ελλάδας γενικότερα. Βεβαίως οι πιο πολλές από τις συνενώσεις αυτές, έγιναν με πολιτικά και τοπικιστικά κριτήρια, με αποτέλεσμα το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα να είναι πενιχρό. Στους πολίτες δε δεν εμπεδώθηκε αυτό το πνεύμα της σύγκλισης και ομοψυχίας, πράγμα απαραίτητο για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, αλλά ο τοπικισμός και τα μικροσυμφέροντα της κάθε μιας κοινότητας, υπερίσχυσαν του γενικότερου συμφέροντος των δήμων. Οι καυγάδες για τις έδρες των δήμων δεν αμβλύνθηκαν ποτέ και ήταν αιτία διχασμού και ασυνεννοησίας μέχρι και σήμερα. Τα τοπικά συμβούλια έχοντας ελάχιστες αρμοδιότητες και πόρους δεν βοήθησαν στην εξάλειψη της γραφειοκρατίας και στην επίλυση των προβλημάτων των πολιτών.

Το πρόβλημα της νέας διοικητικής αναδιάρθρωσης της πατρίδας μας είναι πέρα για πέρα ορατό. Η κεντρική εξουσία οφείλει να μεταβιβάσει ικανούς και αναγκαίους πόρους στην τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να καταστεί ο θεμέλιος λίθος για ένα νέο ξεκίνημα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης για την πατρίδα μας. Ο συγκεντρωτισμός και η γραφειοκρατία μόνο δεινά μπορούν να επιφέρουν. Οι πολίτες πρέπει να στηρίξουν κριτικά και κινηματικά την όλη προσπάθεια για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και να επαγρυπνούν σε καταστάσεις που οδηγούν σε λύσεις που φέρνουν την Ελλάδα στο κλαμπ των τρίτων χωρών του κόσμου. Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε, ότι χωρίς την παρέμβαση των πολιτών καμιά λύση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη και εφικτή. Τέλος οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, πρέπει να κατανοήσουν ότι το πρώτιστο καθήκον και η ύπαρξή τους, έχει να κάνει με την προσπάθεια για την ευημερία των πολιτών και όχι για την διαιώνιση της πολιτικής τους παρουσίας και του κομματικού τους οφέλους.

Ελπίζω η νέα προσπάθεια συνένωσης δήμων και κοινοτήτων, να τύχει της αρμόζουσας προσοχής από την πολιτεία, από τις πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις αλλά και από τους πολίτες, για να μπορέσει να πετύχει για το καλό της πατρίδας μας και των πολιτών της.

Σταμάτησε η καταστροφή της Νέδας;

Διαβάζω απο το blog Radio Kyparissia 93,6 FM
ότι σταμάτησε η παράνομη αμοληψία στην κοίτη της Νέδας ύστερα απο τις αντιδράσεις των κατοίκων των περιβαλλοντικών και πολιτικών οργανώσεων των Νομών Μεσσηνίας και Ηλείας. Το πρόβλημα βεβαίως της καταστροφής αυτού του πανέμορφου ποταμού δεν εστιάζεται μόνο στην αμμοληψία αλλά και στην επισκεψιμότητα τουριστών χωρίς κανένα ουσιαστικό ελεγχο και χωρίς καμιά υποδομή απο το Δήμο Αυλώνος, που έχει κυρίως την ευθύνη της προστασίας και ανάπτυξη τουριστικά της περιοχής. Πρέπει άμμεσα να ληφθούν μέτρα για την ήπια τουριστική ανάπτυξη του ποταμού και της γύρω απο αυτον περιοχής με σεβασμό στο περιβάλλον και στο ήφος της περιοχής. Η ευθύνη όλων μας είναι προφανής και επιδιωκόμενη η ευαισθητοποίησή μας πρίν είναι πολύ αργά.
Παρακάτω αναδημοσιεύω την ανακοίνωση του blog Radio Kyparissia 93,6 FM

Σταμάτησαν οι εργασίες παράνομης αμμοχαλικοληψίας στη Νέδα! » Radio Kyparissia 93,6 FM
ΔΙΕΚΟΠΟΗΣΑΝ τελικά οι εργασίες αμμοχαλικοληψίας στη Νέδα μετά την γενική κατακραυγή απο τους 2 Νομούς που ενώνει το ποτάμι, ενώ την Κυριακή το μεσημέρι πάνω στη γέφυρα του ποταμού αντιπροσωπείες του ΣΥΡΙΖΑ απο Μεσσηνία και Ηλεία θα προβούν σε συμβολική κατάληψη σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις παρεμβάσεις στο ποτάμι. Το μοναδικό θηλυκό ποτάμι της Ελλάδας σμιλεμένο με θρύλους και ιστορίες που χάνονται στα βάθη των αιώνων εκπέμπει ΣΟΣ! Η εκτεταμένη αμμοληψία και χαλικοληψία έχει σημάνει συναγερμό στην πλευρά της Μεσσηνίας για το ποτάμι που υποτίθεται ότι ενώνει τους 2 όμορους Νομούς και δεν τους χωρίζει η δικαιολογία της γραφειοκρατίας. Την ώρα που οι 2 Νομοί και οι 2 όμορε Περιφέρειες εκπονούν κοινό σχέδιο της αειφορικής ανάπτυξης του ποταμού η αμμοληψία σε όλη την κοίτη του ποταμού στο Πρασιδάκι Ηλείας συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε και μάλιστα μέχρι αργά το απόγευμα. Η αποκατάσταση του ποταμού που κείτεται απέναντι από τις καμένες εκτάσεις θα μας θυμίζει ένα ακόμα περιβαλλοντικό έγκλημα ή οι αρμόδιες υπηρεσίες θα καταφέρουν να βάλουν φραγμό και με κινητοποιήσεις. Οι αποκαλύψεις απο το Σταθμό μας, την εφημερίδα 'Σημαία' και την τηλεόραση BEST αλλά και με άρθρα στην εφημερίδα 'Πρώτη' της Ηλείας είχαν μεγάλο αντίκτυπο στο Πανελλήνιο