«ΟΜΟΡΦΑ ΧΩΡΙΑ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ»….

Παίρνοντας αφορμή από τον τίτλο της κινηματογραφικής ταινίας του διάσημου Σέρβου σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα, θα αναφερθώ στα τραγικά γεγονότα των πυρκαγιών που συνέβησαν το καλοκαίρι που μας πέρασε στη πατρίδα μας και οι οποίες κατέκαψαν εκατομμύρια στρέμματα δασών καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ελιών και οπωροφόρων δένδρων και χωριών αλλά κυρίως προξένησαν το θάνατο σε 70 συνανθρώπους μας βυθίζοντας στο πένθος τις οικογένειές τους, αλλά και όλους τους ευαισθητοποιημένους ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα. Αναμφισβήτητα αυτή η καταστροφή μπορεί να χαρακτηριστεί σαν εθνική τραγωδία της οποίας οι συνέπειες έχουν άμεσες αλλά κυρίως και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη ζωή μας και στη ζωή των παιδιών μας. Όπως λένε οι επιστήμονες η καταστροφή του περιβάλλοντος έχει άμεσες συνέπειες στη μεταβολή του κλίματος στον πλανήτη με συνέπεια την άνοδο της θερμοκρασίας, με ερημοποίηση χιλιάδων εκτάσεων, με πλημμυρικά φαινόμενα, με λιώσιμο των πάγων στους πόλους με αποτέλεσμα την άνοδο της στάθμης των θαλασσών κ.λ.π. Βεβαίως το περιβάλλον δεν καταστρέφεται μόνο από τις πυρκαγιές, καταστρέφεται και από την ασύδοτη σπατάλη ενέργειας κυρίως από τις αναπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, η οποία ενέργεια παράγεται από την καύση υγρών και στερεών καυσίμων που επιβαρύνουν το περιβάλλον, χωρίς την μέγιστη το δυνατόν εκμετάλλευση των φιλικών στο περιβάλλον ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, όπως είναι η ηλιακή, αιολική, η γεωθερμική η υδραυλική κλπ. Το περιβάλλον καταστρέφεται επίσης από την χωρίς μέτρο και λογική επιδίωξη του κέρδους που αυτό δεν έχει φραγμό σε καμία οικολογική ή άλλη παράμετρο. Η οικοπεδοποίηση των δασών η άναρχη δόμηση η δημιουργία ανεξέλεγκτων χωματερών, η ρύπανση των θαλασσών των ποταμών και των λιμνών με κάθε είδους λύματα, είναι και αυτά στοιχεία καταστροφής τα οποία μαζί με όλα τα προηγούμενα λειτουργούν προσθετικά στην καταστροφή του πλανήτη μας. Ο πλανήτης γη εκπέμπει S.O.S. Το περιβάλλον κατά την αποψή μου και η προστασία του, αποτελεί το υπ’ αριθμό ένα από άποψη σπουδαιότητας πρόβλημα της πατρίδας μας και νομίζω ότι όλοι πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε και να κινητοποιηθούμε για την προστασία του.
Οι πρόσφατες πυρκαγιές δυστυχώς κατέστρεψαν τις πιο όμορφες περιοχές της Πελοποννήσου στους νομούς Ηλείας, Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αχαΐας, Λακωνίας και Αργολίδας καθώς και το νομό της Εύβοιας, με τις μεγαλύτερες καταστροφές στη Ηλεία την Μεσσηνία και Αχαΐα με τραγικότερο στοιχείο εκτός από τις υλικές καταστροφές την απώλεια 70 τραγικών συνανθρώπων μας. Από την καταστροφική μανία της πυρκαγιά δεν γλύτωσε το πανέμορφο δάσος της στροφιλιάς και ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας Ολυμπίας, ενός χώρου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Δυστυχώς ούτε αυτόν το ιερό χώρο δεν είμαστε ικανοί να προστατέψουμε, με αποτέλεσμα η χώρα μας να διασυρθεί με άκρως υποτιμητικά σχόλια από τον διεθνή τύπο.
Οι καταστροφικές πυρκαγιές ανέδειξαν δύο κατά την γνώμη μου προβλήματα.
1.Την ανυπαρξία πρόληψης η οποία είναι και ο πυλώνας πάνω στον οποίο στηρίζεται κάθε οργανωμένο κράτος για την αποφυγή των συνεπειών μιας καταστροφής. Η καταστροφή των χωριών ανέδειξε το πρόβλημα της παντελούς έλλειψης αντιπυρικής προστασίας (πυροσβεστικοί κρουνοί, αντιπυρικές ζώνες, ύπαρξη ανεξέλεγκτων χωματερών, ανεκπαίδευτοι πολίτες, κλπ). Οι τοπικές κοινωνίες των περισσότερων ορεινών χωριών μας δυστυχώς έχουν αποδιαρθρωθεί, λόγω κυρίως της δραματικής μείωσης του πληθυσμού των, με συνέπεια οι ηλικιωμένοι κάτοικοι να μην μπορούν να καθαρίζουν και να περιποιούνται τα χωράφια τους, με αποτέλεσμα ολόκληρες πρώην καλλιεργήσιμες εκτάσεις να γίνονται λόγκοι με ότι αυτό συνεπάγεται. Όταν ήμουν παιδί θυμάμαι και τότε να υπάρχουν πυρκαγιές, όμως επειδή στα χωριά μας υπήρχαν πάρα πολύ νέοι άνθρωποι, κατόρθωναν σχετικά γρήγορα με το που χτυπούσε η καμπάνα της εκκλησίας του χωριού, να οργανωθούν και να κατασβήσουν τις πυρκαγιές, χωρίς αυτές να πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, πράγμα το ποίο καθιστά πάρα πολύ δύσκολη την κατάσβεση. Σκέφτομαι και με πιάνει ανατριχίλα το γεγονός μιας πυρκαγιάς στο δάσος του χωριού μας. Θα είναι η τέλεια καταστροφή. Θα σημάνει αυτό το τέλος του χωριού. Δεν κινδυνολογώ απλά εκφράζω μια κοινή πεποίθηση. Γι αυτό πρέπει να κάνουμε κάποια πράγματα για την αντιπυρική θωράκιση του χωριού και της ευρύτερης σε αυτό περιοχής. Πρέπει να ενεργοποιηθεί η τοπική κοινωνία μέσω του τοπικού συμβουλίου, του Δήμου Αυλώνος, της Νομαρχίας Μεσσηνίας, του Συνδέσμου Σιδηροκαστριτών. Μην περιμένουμε από άλλους να μας βρουν λύσεις, πρέπει άμεσα να δράσουμε. Θα είναι εγκληματικό έχοντας νωπό ακόμα το καταστροφικό έργο μπροστά μας της πυρκαγιάς στα χωριά όπως η Μάκιστος η Καλλιθέα και όλων των χωριών της ευρύτερης περιοχής της Ζαχάρως, να μείνουμε αδρανείς και να κλαίμε μετά όλοι μαζί πάνω στα αποκαΐδια. Πρέπει άμεσα να απαιτήσουμε την διακοπή της λειτουργίας της χωματερής στην πλακωτή η οποία είναι μια ωρολογιακή βόμβα και να διεκδικήσουμε την συντόμευση της κατασκευής ΧΥΤΑ, όπου θα συγκεντρώνονται και επεξεργάζονται τα σκουπίδια όλης της Τριφυλίας, να δημιουργηθεί νέα αντιπυρική ζώνη στο δάσος και να συντηρηθεί η υπάρχουσα, να κατασκευαστούν αντιπυρικοί κρουνοί για την τροφοδοσία των πυροσβεστικών αυτοκινήτων, δημιουργία των θερινών μηνών παρατηρητηρίων στα επικίνδυνα για πυρκαγιά σημεία, διεκδίκηση κονδυλίων από τα κοινοτικά προγράμματα για καθαρισμούς και δημιουργία αντιπυρικών ζωνών σε σημεία αιχμής. Αυστηρότητα απέναντι σε ασυνείδητους ανθρώπους που ρυπαίνουν καταπατούν και καταστρέφουν δάση. Είναι τραγικό και τριτοκοσμικό να βλέπει κανείς τους Ελληνικούς δρόμους δεξιά και αριστερά να είναι στρωμένοι με λογής λογής σκουπίδια και τους συνανθρώπους μας να πετάνε τα απορρίμματα τους όπου δει. Τα τζίπ και τα αστραφτερά αυτοκίνητα, η πολυτελής διαβίωση και ο υπερκαταναλωτικός, ο φιλοτομαρισμός και η αποστασιοποίηση από τα κοινά δεν είναι δείγμα πολιτισμού. Δείγμα πολιτισμού είναι η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο η προστασία του περιβάλλοντος ο σεβασμός στην ιδιαιτερότητα, και η προσπάθεια για το γενικό καλό.
2. Το δεύτερο ζήτημα που αναδείχθηκε σε όλη του την μεγαλοπρέπεια από τις καταστροφικές πυρκαγιές, είναι η ανεπάρκεια της Ελληνικής πολιτείας να διαχειριστεί μεγάλες κρίσεις. Η πλήρης σύγχυση και ο μη συντονισμός των υπηρεσιών, είχε σαν αποτέλεσμα το αλαλούμ που επικράτησε. Αυτό βεβαίως δεν είναι τυχαίο ούτε έχει να κάνει με γεγονότα που δεν μπορούν να εξηγηθούν. Το Ελληνικό κράτος δυστυχώς διαχρονικά λειτουργεί στη λογική που έχει αναπτυχθεί ότι είναι προέκταση του κόμματος που κυβερνά και ότι είναι κάτι σαν λάφυρο που μπορεί ο έκαστε κυβερνητικός συνασπισμός να το διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Το κράτος δεν ανήκει σε κανένα κόμμα ανήκει σε όλους τους πολίτες, πρέπει να είναι αρωγό σε όλους ανεξαρτήτως της πολιτικής της θρησκευτικής ή άλλης δοξασίας να φροντίζει για το κοινό καλό, να έχει συνέχεια και συνέπεια λόγων και έργων. Δεν μπορεί η αλλαγή ενός κυβερνητικού σχήματος να αλλοιώνει τη λειτουργία του κράτους στις βασικές λειτουργίες του που περιέγραψα. Η λογική λοιπόν του κράτος λάφυρο, έχει τις τραγικές συνέπειες που κατά καιρούς έχουν συμβεί στην Ελλάδα. Το ότι δεν έχουμε αναπτυγμένες υπηρεσίες όπως παιδεία υγεία κοινωνικές παροχές, το ότι η γραφειοκρατία ταλαιπωρεί το μέσο πολίτη, οφείλεται στην κακή λειτουργία της κρατικής μηχανής έτσι σε κάθε πλημμύρα πνιγόμαστε σε κάθε πυρκαγιά καιγόμαστε κλπ. Πιστεύω ότι η επιδίωξη όλων των πολιτικών δυνάμεων σε αυτή τη χώρα είναι το καλό της πατρίδας. Εγώ θέλω να το πιστεύω. Άρα έργο θετικό που παράγεται το κρατάμε και δεν το πετάμε στο καλάθι των αχρήστων. Το να συνεχίζουμε ένα θετικό έργο είναι δείγμα πολιτισμού και πολιτικής ωριμότητας. Κανένας δεν περισσεύει σε αυτόν το μικρό τόπο που λέγεται Ελλάδα, αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε οι πάντες αν θέλουμε η πατρίδα μας να προχωρήσει μαζί με τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και όχι με τις χώρες του τρίτου κόσμου. Πρέπει επιτέλους όλες οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν και οι πολίτες να γίνουν πραγματικοί πολίτες και όχι κατευθυνόμενη αγέλη των εύκολων και ανέξοδων υποσχέσεων, για το καλό όλων μας.